Category Archive

Ο άλλοτε διευθυντής της Εθνικής Βιβλιοθήκης Ευάγγελος Φωτιάδης είχε πει σε μία διάλεξη του: «Αν από την Αθήνα Αφαιρέσουμε τα έργα των Ηπειρωτών Ευεργετών, δεν ξεύρω τι ακριβώς θα απομείνει…». Αλήθεια, μπορεί να φανταστεί κανείς πως θα ήταν η ελληνική πρωτεύουσα χωρίς το Ζάππειο και την Ακαδημία, το Καλλιμάρμαρο και τη Σχολή Ευελπίδων, το Αστεροσκοπείο και το Μέγαρο Μελά, την Εθνική Τράπεζα και το Μετσόβιο Πολυτεχνείο, το Αρχαιολογικό Μουσείο και το Αρσάκειο και τόσα άλλα;

Το βιβλίο αυτό θα μπορούσε, ίσως, να χαρακτηριστεί διασταλτικά και ως ‘‘αληπασάδικη πινακοθήκη’’, ή ‘‘ο Αλή Πασάς στην Τέχνη’’ δεδομένου ότι στο περιεχόμενό του κυριαρχεί – άμεσα ή έμμεσα – η εικαστική πλευρά του Αλή Πασά, ο οποίος μαζί με τον Μάρκο Μπότσαρη, είναι τα πιο πολυζωγραφισμένα, ελληνικού ενδιαφέροντος, πρόσωπα του 19ου αιώνα.

Σήμερα στην πόλη των Ιωαννίνων και την ευρύτερη περιοχή υπάρχουν εκατοντάδες αγάλματα, προτομές, ηρώα και μνημεία, που παραπέμπουν σε ευεργέτες, πολιτικούς, ιερωμένους, εθνικά και επετειακά γεγονότα, ανθρώπους των γραμμάτων και των τεχνών, πολιτικούς, στρατιωτικούς και εθνικούς αγωνιστές κ.ά.. Είναι ένας “άγνωστος κόσμος”.

Aν ρωτήσεις εκατό έλληνες να σου πουν ποιος ήταν ο Edward Lear, οι εννενήντα εννιά θα σου απαντήσουν ότι τον αγνοούν. Ο εκατοστός ίσως να τον ταυτίσει με το σαιξπηρικό ήρωα Βασιλιά Ληρ. Μόνο οι ιστορικοί της τέχνης και λίγοι ‘‘ψαγμένοι’’ φιλότεχνοι συμπατριώτες μας γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα γύρω από αυτή την περίεργη, αλλά ενδιαφέρουσα προσωπικότητα

Ο Αρχιτέκτων Τάσος Παπασταύρος, απόφοιτος της Ζωσιμαίας Σχολής της τάξης του 19163, εκλέχτηκε Δήμαρχος Ιωαννίνων το 1998 και για μια τετραετία υπηρέτησε πιστά τη γενέθλια πόλη, αφήνοντας πίσω του ένα σπουδαίο αυτοδιοικητικό έργο.